Vetitë kimike
Karakteristikat kimike polimer, zakonisht i referohen sipërfaqes së materialit në acid, alkali, kripë, tretës, vajra dhe kimikate të tjera dhe media të tjera pas një periudhe kohe të caktuar, cilësia e tij, vëllimi, forca, ngjyra etj.
1. Rezistenca e tretësit
Rezistenca e tretësit (rezistenca e tretësit) i referohet aftësisë së materialit për t'i rezistuar ënjtjes, shpërbërjes, shpërbërjes ose deformimit të shkaktuar nga tretësit. 2
2. Rezistenca ndaj vajit
Rezistenca e vajit (rezistenca ndaj vajit) i referohet aftësisë së materialit për t'i rezistuar ënjtjes së shkaktuar nga vaji, shpërbërjes, plasaritjes, deformimit ose zvogëlimit të vetive fizike. 3
3. Rezistenca kimike
Rezistenca kimike i referohet aftësisë së një materiali për t'i rezistuar acideve, alkaleve, kripërave, tretësve dhe substancave të tjera kimike.
Standardi i Testit:
GB/T3857-2017 Metoda e provës për rezistencën kimike të plastikës termosetting të përforcuar me fibra qelqi; Metoda GB/T 11547-2008 për përcaktimin e rezistencës së plastikës ndaj kimikateve të lëngshme (përfshirë ujin).
Performancë e plakjes
Performanca e plakjes, zakonisht i referohet materialit në përdorim, ruajtje dhe përpunim, për shkak të dritës, nxehtësisë, oksigjenit, ujit, biologjisë, stresit dhe faktorëve të tjerë të jashtëm, performancës së fenomenit të ndryshimit me kalimin e kohës.
1. Motibiliteti
Motibiliteti (Weatherahility) i referohet qëndrueshmërisë së materialit të ekspozuar ndaj dritës së diellit, nxehtësisë dhe të ftohtit, erës dhe shiut, dhe kushteve të tjera klimatike (d.m.th., aftësia e materialit për të ruajtur performancën e tij në kushtet e përdorimit).
Standardi i Testit: GB/T 3681-2021 Metoda e Testit të Ekspozimit të Rrezatimit Diellor të Plastikës
2. Plakja e klimës artificiale
Moti i motit artificial (moti artific) i referohet fenomenit që performanca e materialit përkeqësohet me kohën kur është e ekspozuar ndaj kushteve klimatike të simuluara artificiale.
3. Plakja e ajrit termik
Plakja e ajrit termik (plakja e ajrit termik) i referohet ekzemplarëve të materialit të ekspozuar ndaj ajrit të nxehtë të kontrolluar, i nënshtrohet veprimit të nxehtësisë dhe oksigjenit, për të përcaktuar ndryshimet në performancën para dhe pas testit të plakjes, në mënyrë që të vlerësohet performanca termike e plakjes së materiali.
Standardi i Testit: GB/T 7141-2008 Metoda e provës së plakjes termike për plastikën
4. plakja e nxehtësisë dhe lagështisë
Plakja e nxehtësisë dhe lagështisë (plakja e nxehtësisë dhe lagështisë) i referohet ekzemplarit të materialit në një temperaturë të caktuar dhe kushte lagështie, performancën e fenomenit të ndryshimit me kalimin e kohës.
Standardi i Testit:
GB/T 12000-2017 Përcaktimi i efekteve të ekspozimit të plastikës ndaj nxehtësisë dhe lagështisë, llak uji dhe llak kripe.
GB/T 2574-1989 Metoda e provës për plastikën e përforcuar të fibrave të qelqit të ekspozuar ndaj nxehtësisë së lagur
5. Plakja e ozonit
Plakja e ozonit (plakja e vet) i referohet fenomenit që vetitë e materialeve përkeqësohen me kohën nën veprimin e ozonit.
6. Rezistenca e mykut
Rezistenca e materialit në myk quhet rezistencë e kërpudhave, e njohur edhe si performanca biologjike e plakjes.
