Ku ΔQ është nxehtësia e zhytur nga ekzemplari, j; m është masa e ekzemplarit, kg; ΔT është ndryshimi në temperaturë para dhe pas ekzemplarit thith nxehtësinë, K.
Standardi i Testit: GB/T 3140-2005 Metoda e provës për kapacitetin mesatar specifik të nxehtësisë së plastikës së përforcuar të fibrave
4. Temperatura e tranzicionit të qelqit
Polimere amorfe ose gjysmë kristalore, nga gjendja viskoze e rrjedhës ose gjendja e lartë elastike deri tek gjendja e qelqit të tranzicionit quhet tranzicioni i qelqit. Tranzicioni i qelqit ndodh brenda një intervali të ngushtë të temperaturës, temperatura në pikën e saj të përafërt quhet temperatura e tranzicionit të qelqit (temperatura e tranzicionit të qelqit).
Temperatura e tranzicionit të qelqit, metoda e matësit të zgjerimit të përdorur zakonisht ose metoda e kurbës së deformimit; Mund të përdoret gjithashtu për analizë termike diferenciale, siç janë përcaktimi TDA, DSC, TMA.
Testi Standard GB/T 11998-89 Metoda e përcaktimit të temperaturës së kalimit të qelqit plastik Metoda e analizës së instrumenteve termike.
5. Karakteristikat mekanike në temperaturë të ulët
Karakteristikat mekanike në temperaturë të ulët (vetitë mekanike në temperaturë të ulët) paraqesin sjelljen mekanike të materialeve në temperaturë të ulët. Metodat e provës që përdoren zakonisht janë palosja, vulosja dhe zgjatja e temperaturës së ulët dhe metodat e tjera.
Temperatura e brishtë (temperatura e brishtë): Një masë e sjelljes mekanike të temperaturës së ulët të polimereve. Me një energji të caktuar shumica e ekzemplarit të ndikimit të çekiçit, kur probabiliteti i plasaritjes së ekzemplarit prej 50% të temperaturës quhet temperaturë e brishtë (℃).
Standardi i Testit: GB/T5470-2008 Metoda e provës së temperaturës së qëndisje plastike.
6. Rezistenca ndaj nxehtësisë së Martenit
Mos i Martenit (të mos jetë e martenit) i referohet furrës së ngrohjes, në mënyrë që ekzemplari t'i nënshtrohet një stresi të caktuar të lakimit, dhe me një shkallë të caktuar të temperaturës, ekzemplari të nxehet në fundin e lirë të skajit të lirë të sasisë së devijimit të temperatura (℃).
Standardi i Testit: GB/T 1035-1970 Metoda e Testit të Rezistencës së Nxehtësisë Plastike (Martin)
7. Pika e zbutjes së Vicat
Nën gjendjen e ngrohjes me shpejtësi të barabartë, një gunga e sheshtë me një ngarkesë të caktuar dhe një zonë kryq seksionale të L MM2 vendoset vertikalisht në ekzemplar. Kur thimble e sheshtë që shpon ekzemplarin L mm thellësinë e temperaturës, d.m.th., ekzemplarët e materialit të matur nga temperatura e zbutjes së Vickers (℃).
Standardi i Testit: GB/T 1633-2000 Përcaktimi i temperaturës së zbutjes VICAT (VST) të termoplastikës
8. Temperatura e dekompozimit termik
Temperatura e dekompozimit termik (temperatura e dekompozimit termik) i referohet temperaturës (℃) në të cilën makromolekulat e materialit janë plasaritur nën gjendjen e nxehtësisë. Mund të përcaktohet me metodën e humbjes së nxehtësisë, metodën e presionit diferencial ose metodën e zbulimit të gazit të dekompozimit (TA).
9. Rezistenca ndaj flakës
Rezistenca e flakës i referohet aftësisë së një materiali për t'i rezistuar djegies kur është në kontakt me një flakë ose për të parandaluar djegien e vazhdueshme kur hiqet nga një flakë.
Standardi i Testit:
GB/T2406-1993 Metoda e provës për performancën e djegies së metodës së indeksit të oksigjenit të plastikës
GB/T 2407-1980 Metoda e provës për performancën e djegies së metodës së shufrës së zjarrtë të plastikës
GB/T 2408-1996 Metoda e provës për performancën e djegies së plastikës: Metoda horizontale dhe metoda e flakërimit
GB/T 4610-1984 Matja e temperaturës së ndezjes së metodës së provës së performancës së djegies plastike
GB/T 8323-1987 Metoda e provës për performancën e djegies së metodës së densitetit të tymit të plastikës
GB/T 9638-1988 Matja e blozës së djegies së metodës së peshimit të plastikës
